BizzyLizzy

Daar sta je dan, in je startvak op de baan van het Olympisch Stadion. Wat begon als idee (‘in het jaar dat ik vijftig ben een marathon lopen’) werd een serieus plan. En dat plan kwam tot uitvoering. Op zondag 20 oktober moest alles bij elkaar komen. En dat gebeurde ook.

,,Genieten”, hadden veel mensen me op het hard gedrukt en dat lukte. Vooral door al die aanmoedigingen van wildvreemden in meerdere talen die je naam op het startnummer zagen staan. ,,Lekker, Linda!”, was de aansporing die ik het vaakst hoorde. Elke aanmoediging toverde een lach op mijn gezicht. Dan opeens hoor je in Ouderkerk aan de Amstel ,,Hé, Linda!”. Dan blijken daar Jan en Alie uit Barneveld te staan. Tijdens het lopen was het heel fijn om toe te leven naar de kilometerpunten waar de familie zich had verzameld. Op de finish kwam de hele supportersgroep bijeen en mocht ik het stralende middelpunt zijn. Een moment en een dag om nooit te vergeten! De epische spierpijn in de bovenbenen zijn de komende dagen een herinnering die ik zonder te klagen mee zal dragen.

De aftiteling

Deze fantastische ervaring was niet mogelijk geweest zonder de steun van vrienden en familie en bovenal mijn allerliefste. Ook niet zonder trainer Cor, loopmaatjes en wegwedstrijdcommissie-collega’s van AV Lionitas, yoga bij De Studio en Fysiotherapie Leeuwarden. Ik maakte gebruik van de sportvoeding van Etixx en sokken van Mico. Ik droeg een Polar-sporthorloge (Vantage V2) en een Stryd-vermogensmeter.

Op de prachtigste nazomer-zaterdag in september die je je maar kunt voorstellen, stond de SLOWTriatlon in Koudum op het programma. Het was altijd al een wens om een triatlon te proberen, maar in wedstrijdverband voelde dat toch als wat te veel druk op de ketel. De SLOWTriatlon bleek een uitkomst. We kozen voor de 1/8 triatlon, ook wel sprint afstand genoemd: 500 meter zwemmen, 20 kilometer fietsen en 5 kilometer lopen.

Je mag zo’n SLOWTriatlon invullen zoals je wilt: meer mensen kozen voor wandelen dan voor hardlopen en ook zag je meer ‘gewone’ tweewielers dan racefietsen. Je kon lekker de tijd nemen om je na het zwemmen en fietsen om te kleden. Bij het passeren van de finish na het laatste onderdeel was een gladiool de beloning.

Het evenement, uitverkocht met meer dan duizend deelnemers, laat zien dat sporten een feestje kan zijn met een sociaal karakter. Dat begon al met de gezellige warming up onder leiding van Olga Commandeur. Er is ruimte voor iedereen, van alle leeftijden, in alle soorten en maten. De gemiddelde leeftijd was trouwens 48,5 jaar.

De dag was een perfecte manier om het gepieker en de onrust over de blessure even te vergeten. Tijdens het lopen stak hij weer de kop op, maar dat mocht letterlijk de pret niet drukken.

Het was zondag vooralsnog de laatste wedstrijdloop voor de marathon in oktober. Vanaf nu loop ik volgens het schema dat speciaal voor mij is opgesteld door Cor, al jarenlang mijn trainer bij av Lionitas.

Deze dag kon ik nog een keer kijken waar ik sta, daarbij voor het eerst afgaand op de Critical Power (CP) die de Stryd berekende. Door de invoer van het parcours en de temperatuur werd de CP aangepast: de maximale inspanning mocht iets minder intensief vanwege de verwachte temperatuur van 24 graden.

Race met twee gezichten

Het bleek uit eindelijk een race met twee gezichten: warm en droog tot de twaalfde kilometer, daarna fikse regen tot de finish. Die nattigheid op het einde was eigenlijk heel verfrissend. Het mooiste stukje van de route was wat mij betreft het gedeelte langs de Zeedijk; wind- en geluidsstil, drukkend warm met hier en daar een schaap met lammetjes. Het lukte mij met maat 38,5 niet om al rennend over de veeroosters te gaan. Wie daar een goede tip voor heeft: ik houd me warm aanbevolen 😉

Voor het eerst eerste

Na de finish stond de inmiddels vaste fan crew op mij te wachten (bedankt!), al juichend en lachend passeerde ik de streep op de weg. Toen ik de uitslagen bekeek, volgde de grootste verrassing: ik was eerste geworden bij de vrouwen 45+. (Ik was de enige deelnemer in deze categorie, maar hé: nummer een is nummer een.)

Kennismaken met Klaas

De Ronde van Stiens stond ook op het loopprogramma van Klaas Boomsma die je misschien kent van de toonaangevende hardloopwebsite ProRun.nl en zijn KBoom-loopgroep. ProRun heeft als uitdaging om in alle provincies wedstrijden te lopen. Voor Klaas aanleiding om deze halve marathon in Friesland te doen.

,,De Ronde van Stiens bracht alles wat ik ervan gehoopt had. Het uitgestrekte Friese landschap en de gemoedelijkheid van een hardloopwedstrijd die van alle opsmuk is ontdaan. Geen gelul, gewoon lopen.”

Klaas Boomsma op ProRun.nl

Lees zijn verslag op: https://www.prorun.nl/borntorun/zo-kom-je-nog-eens-ergens-12-provincies/

Voor de 12 Provincies-uitdaging ga naar: https://www.prorun.nl/de-twaalf-provincies/

Wil je een update krijgen als er een nieuwe post op deze pagina verschijnt? Schrijf je dan hieronder in en je krijgt een seintje!

Loop Leeuwarden is de grootste loop die ik het dichtst bij huis kan doen. En dus staat hij elk jaar op de kalender. Op Facebook kreeg ik een herinnering: in 2013 liep ik tijdens dit evenement mijn eerste 10 kilometer. Ik had toen niet kunnen vermoeden waar ik ruim 10 jaar later mee bezig ben.

Wat ook deze keer weer goed werkte:
– Leg ’s avonds alle kleding en spullen klaar
– Zorg dat alle apparatuur opgeladen is
– Stel een leuke playlist samen (traditie voor mij tijdens Loop Leeuwarden songfestivalliedjes)
– Rustig aan doen in de laatste dagen voorafgaand aan de loop

Wat ik meeneem uit deze editie:
– Iets meer of wat later ontbijten op de ochtend van de wedstrijd. Een paar witte boterhammen in plaats van beschuitjes met vruchtenhagel. Stop een reep en banaan in de tas voor vooraf mocht je dan nog trek krijgen en voor een laatste bijdrage aan de energievoorraad.
– Waterposten pakken onderweg kan prima, maar het is dan wel aan te raden om van tevoren goed te bekijken waar ze staan. Het scheelt een hoop gesjouw.
– Bedenk iets om toch een beetje opgewarmde spieren te hebben en een geactiveerd hart, ook al is er weinig ruimte en/of tijd.
– Ook als je denkt dat je te weinig hebt getraind of wat te veel rust hebt gehad, kun je een goede race lopen.
– Vergeet je deo niet 😉

Naast de marathon stonden aan het begin van dit jaar nog twee sportieve uitdagingen op de kalender ingetekend: de Fietselfstedentocht op Tweede Pinksterdag en aan het einde van de zomer een triatlon (een recreatieve versie met de korte afstanden). Daarvan kan nu eentje worden afgevinkt, of beter gezegd doorgekruist: de Fietselfstedentocht. Het felbegeerde Elfsteden-kruisje is binnen!

In de aanloop naar deze monstertocht deden we de nodige voorbereidingsritten, met de Elfmerenfietstocht van 150 kilometer als generale repetitie. Op het noodweer onderweg na verliep de ’tocht der tochten’ fantastisch. De combinatie van fietsen en lopen was ook goed te doen, hoewel ik soms een aanpassing moest maken in mijn loopprogramma.

Vanaf nu ligt de focus weer helemaal op het hardlopen met de volgende uitdaging op de kalender: de halve marathon tijdens Loop Leeuwarden op zondag 2 juni.