Soms kunnen inzichten zo simpel en duidelijk zijn. Na afloop van de wekelijkse training kwam het lopen in een lage hartslagzone ter sprake. Je doet dit type training om je duurvermogen te verbeteren. Met als doel om zo lang mogelijk niet in verzuring raken. Vanaf dat moment kunnen je spieren namelijk geen brandstof meer leveren. Zo omschrijf ik dit proces maar even simpel, als niet-deskundige. In dit artikel wordt het goed uitlegd. (Alles rondom prestatie en hoe het lichaam energie levert is een complexe wetenschap, zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Duurloop.)
Maar terug naar dat gesprek, Prima, zei de trainer, zo’n loop op lage hartslag, maar het moet wel hardlopen blijven. Met andere woorden: op het moment dat je zo langzaam moet lopen om in die lage zone te blijven dat je gaaat sloffen, dan heeft dat niets meer met de hardloopbeweging te maken.
En nu komt het kangoeroe-principe om de hoek kijken: het buideldier verbruikt minder energie wanneer hij sneller rent. Langzamer hippen, betekent meer energieverbruik. Ga maar na: heel veel langzame stappen waarbij je als het ware aan de grond blijft plakken zijn veel zwaarder dan een snelle, lichte sprongachtige beweging met kort grondcontact. Ook vormt die langzame, sloffende pas een risico op blessures.
Ik heb de laatste jaren veel zone 2-trainingen gedaan in de trainingsprogramma’s die Polar Flow (van de sporthorloges) aanbood. Soms wel meer dan een uur in zone 2. En dat is bijna niet te doen. Ik smokkelde al een beetje door mijn zone 2 wat op te rekken. De laatste tijd bouw ik trainingen om naar zone 3. Ook zie ik dat Polar zelf meer zone 3 aanbiedt. Een van de grote fans van zone 3 is Koen de Jong van Sportrusten.nl. Hij schreef daar dit verhaal over:
De lange duurlopen doe ik nu met een wat hogere hartslag, zodat mijn loopbeweging goed blijft. Het voelt beter, ziet er beter uit en lijkt ook meer zoden aan de dijk te zetten.
Toen ik zocht op dit onderwerp kwam ik dit artikel tegen: https://www.runnerscafe.nl/ook-jij-kan-sneller-lopen