Categorieën
Algemeen

Loopjes lopen

Al eerder schreef ik op deze plek dat ik niet alleen meedoe aan loopjes, maar dat ik ook een kleine bijdrage lever als vrijwilliger. Dat was afgelopen weekend weer het geval tijdens de Condensloop, een evenement met honderden deelnemers waar ook zo’n 100 vrijwilligers voor in touw zijn. En zo zijn er in het hele land mensen op de been om anderen in de benen te krijgen.

Parkrun

Met mijn zwager deed ik onlangs mee aan een Parkrun. Die kun je door het hele land en ook in het buitenland doen, deelname is gratis. Hoe werkt het? Je meldt je eenmalig aan op de website van Parkrun. Daarmee genereer je een barcode die je op je telefoon zet of uitprint. Op vertoon van deze streepjes kun je je overal ter wereld melden bij een Parkrun. Je hoeft je dus niet van tevoren in te schrijven. Wat een goed uitgedacht systeem!

De loop is altijd een 5 km-rondje in een groene omgeving. Wandelen mag trouwens ook. Als je finisht, krijg je een kaartje met een barcode. Die laat je – voor je weer naar huis gaat – samen met je persoonlijke code scannen. Je uitslag wordt dan gekoppeld aan je account. Al heel snel vind je in je mailbox een bevestiging van je deelname. Bovendien word je tijd vergeleken met de 5 km-rondjes overal ter wereld. Op basis daarvan kun je zien hoe je staat ten opzichte van je sekse- en leeftijdgenoten. Dat geeft heel interessante inzichten.

Ook dit fenomeen wordt mogelijk gemaakt door vrijwilligers die zich hiervoor inzetten. Parkrun zet deze mensen geheel terecht volop in de zon.

Bekijk de video hieronder of het eerste deel van de Nederlandse serie ‘People of Parkrun’

In dit artikel vind je een hele lijst redenen waarom het leuk is om mee te doen aan een hardloopwedstrijd.

Een aantal plekken waar je loopjes kunt vinden:

https://www.hardlopen.nl/evenementen

https://hardloopkalender.nl

https://www.prorun.nl/hardloopkalender

https://www.runinfo.nl/loopagenda.htm

https://loopjeloopje.nl

Categorieën
Algemeen

Het nieuws ligt op straat

Het is net als stoppen met roken: pas als je de mensen in je directe omgeving vertelt dat je gestopt bent, is het echt. En dan moet je wel. Op dinsdag 31 oktober vorig jaar schreef ik me in voor de Amsterdam Marathon. Alleen T. wist ervan. Ondanks het behoorlijk hoge inschrijfbedrag kon ik me nog bedenken, maar steeds vaker liet ik het al een beetje vallen: volgend jaar ga ik een marathon lopen. En nu weet iedereen het en worden er al plannen gesmeed om de 20ste naar Amsterdam te komen en me te gaan aanmoedigen. Wat ontzettend gaaf en lief! Aan de ene kant voert dat de druk wat op, want nu moet ik het dus echt gaan doen. Maar ik hanteer de Pippi Langkous-doctrine als mantra: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’. (Dat de kinderboekenheldin dit dan weer helemaal nooit gezegd schijnt te hebben, doet er niet toe.)