BizzyLizzyOp de eerste zondag van februari stond de tweede loop in de Gouden Leeuw-reeks van AV Lionitas op het programma. Ik liep een lekkere 5 km, waarbij ik het gevoel had profijt te hebben van de fysio-oefeningen die ik combineer met wat krachttraining.
Er is ontzettend veel wat je kunt vastleggen tijdens je loop over het lopen en waar je lichaam mee bezig is. Platforms als Strava staan er vol mee. Zelf ben ik vooral een liefhebber van een mooi kaartje na afloop en kijk ik vooral naar de Running Index die Polar voor mij berekent. Dat is een rapportcijfer voor hoeveel je kunt leveren zonder te verzuren.
Alweer een tijd geleden zag ik in een nieuwsbrief van Fysiotherapie Leeuwarden staan dat zij een hardloopanalyse konden uitvoeren. Aangezien ik nog steeds rondloop met een gevoelige rechterkuit leek het me goed om eens inzicht te krijgen in mijn looptechniek. Je kunt van alles bedenken, maar cijfers liegen niet.
De Runeasi-analyse is gebaseerd op een speciale sensor ontwikkeld op de Universiteit van Leuven die real time je gegevens vastlegt terwijl je op een loopband aan het rennen bent. Die gegevens worden vertaald in inzichten waar ook AI aan te pas komt. Uiteindelijk krijg je een score gebaseerd op drie onderdelen: dynamische stabiliteit, symmetrie en impactbelasting.
Voor mij leverde het gesprek met een kundige, hardloop-minded fysiotherapeut plus de data uit de analyse waardevolle informatie op waarmee ik concreet aan de slag kan. Met gerichte oefeningen werk ik nu aan het versterken van de spieren, specifiek voor de kuit en in de heupzone. Verder moet ik een lichtere tred proberen te krijgen. De kunst: zo min mogelijk geluid met je stappen maken tijdens het hardlopen. Gelukkig heb ik nog heel wat kilometers voor de boeg de komende tijd om dat te gaan oefenen.
Het antwoord op bovenstaande vraag is vrij eenvoudig. Als je geen rups of duizendpoot bent, heb je aan één paar wel genoeg. En toch gaat dat voor mij niet op. Ik vind het namelijk hartstikke leuk om veel verschillende soorten en merken schoenen uit te proberen en er is altijd wel ergens een koopje op de kop te tikken. Een gevaarlijke combi.
Het is niet alleen een hobby/verslaving om mooie runners te kopen. Lopen op verschillende schoenen is ook functioneel en komt je hardlopen ten goede. Dat leerde ik vorig jaar tijdens een Runner’s World Trial Night met Ramiro Ameneiro die sinds 2015 maandelijks schoenen test. Door steeds op ander schoeisel te lopen, kun je ze goed laten drogen voor je ze weer gebruikt. Bovendien helpt de afwisseling je voeten sterker te maken.
Wat voor mij helemaal een eye opener was die avond: je kunt als hardloper op neutrale schoenen (dus voor een standaard voetenstand) best eens kiezen voor een schoen met een lichte correctie (antipronatie). Bijvoorbeeld wanneer je weet dat je tijdens een wedstrijd bij vermoeidheid wat minder recht op je voeten gaat staan.
Sinds vorige week heb ik mijn hobby uitgebreid met een nieuw merk: voor het eerst loop ik op Puma’s en die bevallen erg goed. Sterker nog: ik denk dat de Nitro XX de lekkerste schoen is waar ik sinds tijden op gelopen heb. Fijne grip, stevig rond hiel en voet en toch een licht en responsief gevoel. Dat laatste is extra belangrijk, weet ik sinds de hardloopanalyse die ik heb gedaan. Daarover later meer.
Waar ik mijn dealtjes scoor: runningdirect.nl, plutosport.nl, futurumshop.nl, all4running.nl en vergeet de Zalando Lounge niet. Wil je een loopanalyse voordat je schoenen koopt en persoonlijk advies? Dan kun je het beste naar een loopspeciaalzaak gaan.
De Douwe Kleefstraloop is traditioneel het eerste evenement van Lopen in Leeuwarden, de serie lopen die de wegwedstrijdcommissie van AV Lionitas het hele jaar door organiseert. Omdat ik ook vrijwilliger was, koos ik er deze zondag voor om zelf de 5 km te lopen. Die had een late starttijd, zodat ik kon helpen met het uitdelen van de startnummers van de 1 en 2 km. Niets mooier dan de kleinste lopers trots hun startnummer in ontvangst te zien nemen. De dag ervoor had ik nog een lange, langzame duurloop op lage hartslag gedaan. Van supercompensatie was helaas geen sprake, maar ik kon toch netjes ruim onder de 30 minuten blijven.
Het is net als stoppen met roken: pas als je de mensen in je directe omgeving vertelt dat je gestopt bent, is het echt. En dan moet je wel. Op dinsdag 31 oktober vorig jaar schreef ik me in voor de Amsterdam Marathon. Alleen T. wist ervan. Ondanks het behoorlijk hoge inschrijfbedrag kon ik me nog bedenken, maar steeds vaker liet ik het al een beetje vallen: volgend jaar ga ik een marathon lopen. En nu weet iedereen het en worden er al plannen gesmeed om de 20ste naar Amsterdam te komen en me te gaan aanmoedigen. Wat ontzettend gaaf en lief! Aan de ene kant voert dat de druk wat op, want nu moet ik het dus echt gaan doen. Maar ik hanteer de Pippi Langkous-doctrine als mantra: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’. (Dat de kinderboekenheldin dit dan weer helemaal nooit gezegd schijnt te hebben, doet er niet toe.)